Vandaag zondag 19 augustus 2012, waarschijnlijk de heetste dag in de Belgische geschiedenis van de weerswaarnemingen.
Hier bij mij thuis is de temperatuur zo maar even opgelopen tot 43° in de schaduw.
Veel te warm voor mij en ik denk ook voor vele medemensen.
Als ik even op straat kijk en in de tuinen achter mij zie ik niemand.
Ik vermoed dat iedereen verkoeling zoekt achter een op volle toeren draaiende ventilator, bij een verkoelend drankje, voetbadje of zelfs in een koele kelder.
Bij deze wil ik ook even stil staan bij de mensen die nu moeten werken zoals, buschauffeurs, treinbestuurders, politie, brandweer, obers, redders, koks, verplegend personeel en nog vele andere.
Aan hen, dank je wel, want ook al hebben we jullie diensten niet nodig, toch staan jullie altijd paraat.
In de tuin staan de planten er ook maar slap bij, ook zij kreunen onder de warme hete zon.
Ook sta ik even stil bij onze dieren, vele onder hun hijgen en puffen onder dit weer.
Pluchke zit nu met een serieus dilemma, lekker fris op de koele grond liggen of dicht bij mij?
Het is een combinatie van de twee, af en toe komt de lieve schat dicht bij mij liggen om mij op te warmen.
Ppff, ik besef dat ik geen zomermadam ben, geef mij maar de rustgevende gezelligheid van de herfst en het hoopgevende van de lente.
Maar tot dan blog en puf ik verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten